Ik hou van sporten. Heb ik altijd al gedaan. En, ook al zoek ik steeds mijn grenzen op, ben ik helemaal niet competitief ingesteld. In plaats van te spelen tegen anderen, hou ik ervan om samen te spelen met anderen. Voor mij gaat het om verbinden en samen ergens mee bezig zijn.

Maar goed, laatst stond ik onder de douche nadat ik op de vroege ochtend in het bos hier in de buurt had hardgelopen, toen de stroom van water over mijn huid een stroom van creativiteit op gang bracht. Ineens kwam er een idee in me op. ik zou een writeathon beginnen. Een soort biatlon geïnspireerd door het hardlopen en zwemmen dat ik elke week doe, en in een combinatie van twee van mijn andere ‘sporten’: schrijven en fotografie.

Laten we samen schrijven…

Vanaf maandag 24 April, maak ik elke dag een foto en schrijf ik op wat er in me opkomt. Analoog aan een marathon, hou ik dit 26 dagen vol en publiceer ik hieronder wat ik heb gecreëerd. Dus, wens me sterkte. Nu ik het erover heb, waarom doe je niet mee aan mijn 26-Daagse Writeathon? Het enige wat je nodig hebt, is een open geest en een gepassioneerd hart, en je verbeelding doet de rest.

Win een schrijf coaching sessie!

Als je het leuk vindt, stuur je me wat je op een van de 26 dagen hebt geschreven en je ontvangt een loterij lot. Kort nadat de writeathon eindigt, op vrijdag 19 mei, zal ik een willekeurige lot uit een hoed vissen. Degene met het winnende lot, krijgt een gratis schrijf coaching sessie van 1 uur.

E-mail email@wimbeunderman.com

Afbeelding: Digital Camera’ van Alisa_Nicetin op Pixabay

Daar gaat ie…

Dag 1 – Altijd doorgaan

In de regen rennend, voelde ik het water over mijn gezicht stromen. ‘Splatsj splatsj’ klonk het iedere keer dat mijn hardloopschoenen het sompige bospad raakte, alsof zij het ochtend concert wilden verdringen dat de vogels in de bomen en struiken om me heen aan het geven waren. Al heel gauw werd mijn geest koel en kalm en mijn hart warm. Ik was vrij en krachtig. Enorm krachtig en er was niets wat zou voorkomen dat ik mijn hardloopsessie zou afmaken en daarvan zou genieten. Net zoals er niets in mijn weg kwam wat mijn tegen zou houden om mijn leven met passie te leven. De dingen doen die ik wou doen. Ik ging maar door om mijn levensmissie te vervullen en mijn doelen te bereiken. Altijd doorgaan.

Dag 2 – Weerspiegelingen

Wat jij en ik zien
Zijn maar weerspiegelingen
Van wat wij denken en voelen
Wat wij geloven dat echt is
Maar ook van wat kan zijn
Een nieuw ontdekte werkelijkheid
Voor jou en mij

Dag 3 – Werk in uitvoering

“Hmm…” zuchtte ik terwijl ik de geur van warm asfalt tot me nam. Ze waren de weg waaraan wij wonen aan het repareren. Het werd hoog tijd. Ik was er in ieder geval blij om. Het deed me realiseren dat alles tijd neemt. En ook energie en focus. Of het nou wegwerkzaamheden zijn, knoppen die open springen tot bloemen, kinderen die opgroeien tot volwassenen, of ik die pijn en drama transformeert tot constructieve energie. Het is allemaal werk in uitvoering.

Dag 4 – Geniet van de kleine dingen

Met mijn handen om een kopje hete zwarte koffie geklemd, keek ik door het keukenraam naar het gouden zonlicht dat door de boomtoppen sijpelde. Een tevreden glimlach verscheen op mijn gezicht. Dit was één van die momenten. Een moment van bewust genieten van de kleine dingen. Want, ik wist dat die vaak de goede dingen van het leven zijn, en daarvan genieten trekt alleen maar meer goeds aan.

Dag 5 – Droom zacht, schatje

Terwijl je daar zo vredig ligt te slapen, vraag ik me af wat er in dat kleine lieve koppie omgaat. Wat voor gedachten en dromen heb je? Hoe voel je je? En ben je dankbaar voor je leven? Ik wil weten of het goed met je gaat. En of er ook maar iets is wat ik kan doen zodat jouw leven meer voldoening geeft. Voor nu hoop ik dat je goed uitrust. Droom zacht, schatje X

Dag 6 – Dat is gewoon niet goed genoeg

Dat is niet goed genoeg, is iets wat ik in het verleden vaak gehoord heb. De laatste tijd steekt het weer de kop op. Energetisch bedoel ik dan, in de vorm van zelfveroordeling. Dus, nu is het tijd om het een laatste keer te omhelzen en voor altijd los te laten.

Dag 7 – Geen bullshit

Oatly is een bedrijf dat branding en storytelling leuk maakt. Met kreten zoals ‘Wow no cow’, maken ze heel duidelijk dat hun producten 100% plantaardig zijn. Dus geen cow en ook geen bullshit.

Dag 8 – Ik heb er schoon genoeg van

Soms is het goed om meer te nemen dan je op kunt. Of, figuurlijk gezien, om meer te accepteren dan echt goed voor je is. Want wanneer je er schoon genoeg van hebt, realiseer je je dat het tijd is om meer bewust te zijn van wat je consumeert. En je kunt je afvragen of iets je voedt of je kwaad doet.

Dag 9 – Een belangrijk gesprek met mezelf

Terwijl ik in de voortuin stond met mijn ogen dicht en het zonlicht in me opnam, voerde ik een belangrijk gesprek met mezelf. Ik weet dat dit voor sommigen misschien gek klinkt, maar ik meen het serieus. Want, innerlijke gesprekken helpen mij om me opnieuw te verbinden en af te stemmen op wie ik werkelijk ben. Hierdoor wordt het makkelijker voor mij om op een natuurlijke en zuivere manier met de buitenwereld te communiceren. Goede communicatie komt altijd van binnen uit.

Dag 10 – Mensen lezen de boodschap niet

Het was een zonovergoten dag in mei. Vogelzang en het geluid van pratende mensen gingen geleidelijk aan op in de achtergrond, samen met het geluid in de verte van autobanden die over een betonnen berm rolden. Ondertussen, werd mijn aandacht getrokken door een verhaal dat zich vlak voor mij ontvouwde in het bloembed. Heel langzaam rolde een varenblad open onder de geduldige begeleiding van Moeder Natuur. Terwijl ik daar stond, kon ik bijna de polsslag van het leven voelen die door zijn aders stroomde. Ik werd overweldigd door een gevoel van bewondering en beseft opnieuw dat mensen niet de boodschap lezen, zien of horen. Ze voelen het.

Dag 11 – Zou jij vuilnis eten?

Ik hoor je denken: Meen je dat nou serieus? De reden dat ik het vraag, is dat ik denk dat je dat niet zou doen, en ik ook niet trouwens. Ik ben erg kieskeurig als het gaat om mezelf voeden. Ik neem vers, gezond, plantaardig voedsel tot me en heel weinig suiker, alcohol en fabrieksvoedsel. Dat geldt ook voor de energie in mentale en emotionele vorm. Dat is waarom ik geen kranten en bepaalde boeken lees, niet luister naar wat de overheid en grote corporaties me vertellen, geen aandacht geef aan drama – dat van mezelf en dat van anderen – en ook niet kijk naar bepaalde films, het nieuws en alle andere bagger op televisie. Ik wil mijn systeem schoon houden, zodat ik een puur en eenvoudig leven leid. En jij dan?

Dag 12 – Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de liefste van het hele land? Afgaand op de folder die ik gisteren aantrof in mijn brievenbus, is het m’n moeder. Hmm…natuurlijk, zij was de eerste vrouw in mijn leven. De vrouw die mijn negen maanden lang in haar baarmoeder droeg en toen door het intense proces ging om mij te baren, en daar ben ik haar heel dankbaar voor. Toch trap ik niet meer in deze programmering van het onderbewuste. Dat gaat over het creëren van misplaatste loyaliteit, zodat mensen zich opofferen voor anderen, of andersom, dat zij anderen zich voor hen laten opofferen. De meest belangrijke mens in mijn leven, ben ik zelf. Dus, om mijn eigen vraag te beantwoorden, ik ben de liefste van het hele land. ;-))

Dag 13 – Eén

Sta stevig op de grond
Sluit je ogen
En adem diep
Dan voel je je als één
Eén met alles wat er is

Dag 14 – Zo blij je weer te zien

Vandaag viel je me op, terwijl je daar in de vensterbank zat. Je zit daar altijd, nooit ergens anders. Het doet mij me afvragen hoe je het met me volhoudt. Ik loop je haast elke dag zo vaak voorbij en schenk je nauwelijks aandacht, laat staan dat ik je waardeer. Maar dat doe ik wel, hoor. Ik waardeer je echt voor je geduld met mij, met je eindeloze vertrouwen in mij en je onvoorwaardelijke liefde voor mij. Je weet, net zoals ik, dat het deze keer anders is. Ik ben zo blij je weer te zien. En nu dat ik je weer gevonden heb, zal ik je nooit meer verlaten, mijn ware zelf.

Dag 15 – De Aarde hoeft niet gered te worden

Regelmatig hoor ik mensen zeggen dat de Natuur ziek is en dat de planeet aan het sterven is. Hè…Is dat zo? Het milieu is inderdaad een puinhoop dankzij ons. En ik zie dat het klimaat aan het veranderen is. Maar om te beweren dat we te maken hebben met een klimaatcrisis en dat de Aarde gered moet worden, is niet onderbouwd en melodramatisch. De Aarde gaat heel goed om met veranderingen, net zoals de Natuur. Het klimaat is constant aan het veranderen. Het is de manier waarop de Natuur de balans herstelt. Dus is het essentieel dat wij ons realiseren dat wij deel uitmaken van de Natuur in plaats van dat we het proberen te sturen en domineren. Het zal voor alles zorgen wat we nodig hebben. Niet alleen om te overleven maar om in weelde te leven. Als er iets gered moet worden, dan is het niet de Aarde, maar de mensheid.

Dag 16 – Luilekkerland

Als ik zie hoe Flo de hele ochtend aan het luieren is, is het makkelijk om te geloven dat ze in luilekkerland leeft. Maar, niets is minder waar. Zij is gefokt met als doel om verkocht en weggehaald te worden bij haar moeder toen zij nog maar een katje was. Best wreed, als ik er zo bij stilsta. Door haar ras, heeft zij weinig natuurlijke instincten en kan zij niet in haar eentje buiten overleven. Het is haar lot om de meeste tijd binnen opgesloten te zijn en wanneer ze in de achtertuin gaat, zit ze aan een lijntje. Wij zouden zeker niet op zo’n manier van onze vrijheid beroofd willen worden. Dus is het ons doel als haar adoptieouders om haar leven zo comfortabel mogelijk te maken met alles wat zij wil en heel veel liefde en genegenheid.

Dag 17 – Na de regen

De wereld doet zo magisch aan na de regen. Alles voelt zo fris en levendig. Ik kijk om me heen en neem mijn omgeving in me op vanuit een ander perspectief. Alsof ik de wereld voor het eerst zie. Ik voel veel sterker dat ik leef en ben vol verwachting van al het goeds dat nu op dit moment in mijn leven komt. Ik voel het stromen. Stromen en kloppen met de hartslag van het leven.

Dag 18 – Eetgewoonten

Door de jaren heen zijn mijn eetgewoonten behoorlijk veranderd. Als jong ventje leefde ik zowaar van de lucht. Mijn arme moeder had er een zware taak aan om mij te voeden. Het enige wat ik lekker vond, waren chocola, pindakaas, brood, kaas, bananen, ananas, passievrucht en ijs natuurlijk. In mijn tienerjaren werden dingen zoals pizza, patat, kip, cheesecake, champignons en hamburgers aan de lijst toegevoegd. Doordat mijn moeder volhardde, at en dronk ik haast alles tegen de tijd dat ik volwassen werd.

In mijn 48^e levensjaar at ik vegetarisch en 2 jaar later at ik volledig plantaardig. Alhoewel ik tegenwoordig regelmatig ei eet van kippen die letterlijk rond rennen op het erf van een boerderij dicht bij ons in de buurt. Anderhalf jaar geleden heb ik mijn suiker- en alcoholinname verminderd, daardoor voel ik me fitter, gezonder en meer energiek. Ondanks het feit dat ik veel dingen niet meer eet, geniet ik nog steeds heel erg van mijn eten, deels doordat mijn vriendin zo’n goede kok is. En ik geniet ook regelmatig van lekkere snacks, al zijn die heel anders dan in mijn presuikervrije tijd. Een van mijn nieuwste snacks is roggebrood. Iets waar ik als kind niet van gedroomd zou hebben. Ik denk dat het laat zien hoe makkelijk ik met verandering omga.

Dag 19 – Gone bananas = Helmaal mesjokke

Gone bananas is zo’n uitdrukking in het Engels waar ik vroeger als kind om moest lachen. Ik denk dat het komt doordat het een onschuldige manier is om te zeggen dat iemand gek is geworden of geestelijk onstabiel is. Nederlandse varianten zijn: helemaal mesjokke, lijp, barkie, van het pad af, ze niet op een rijtje hebben, een klap van de molenwiek gekregen, krankjorum, niet goed snik zijn, geschift, halfgaar, niet goed bij z’n hoofd zijn, en getikt. In het Nederlands ken ik er niet veel. En jij? Wat is jouw favoriet?

Dag 20 – Moeder Natuur vindt altijd een weg

Wat er ook gebeurt, Moeder Natuur vindt altijd een weg. Zij is een meester in het aanpassen aan verandering. Een voorbeeld dat wij kunnen volgen. Het begint met het besef dat ook wij deel uit maken van de Natuur. Dus, door de Natuur te volgen, vinden we altijd onze weg.

Dag 21 – De tijd mee hebben

Steeds vaker ervaar ik dat ik de tijd mee heb. Dan ben ik gericht op wat ik aan het doen ben en vergeet ik de tijd, en beweeg ik gewoon mee op mijn eigen stroom.

Dag 22 – Ik ben één met de kracht van creatie

Het begint in het hart. In een oogwenk beslis ik hoe te handelen. Mijn handelen voelt moeiteloos en het effect manifesteert zich voor mijn innerlijk oog. Ik zie hoe mijn creaties zich overal om mij heen manifesteren, terwijl zij mijn leven vormen. Alles ontvouwt zich volgens een hoger plan, wanneer ik één ben met de kracht van creatie.

Dag 23 – Pijn is kracht

Ja, klinkt een beetje vreemd, hè? Maar, het is best logisch als je erover nadenkt. In de kwantumfysica is alles energie, en dus is pijn ook energy. Energie is wat ons kracht geeft. Dus, pijn is kracht. Ik kwam tot deze conclusie ongeveer een jaar geleden en besloot mijn eigen experimentje te beginnen. Iedere keer wanneer ik fysieke, geestelijke of emotionele pijn voelde, sloot ik mijn ogen, richtte ik me op de plek in mijn lichaam of mijn geest waar ik de pijn voelde, en voelde het gewoon. Ik bleef het voelen tot het wegging.

Ik kwam erachter, dat door het simpelweg te voelen, ik het accepteerde en absorbeerde in mijn lichaam. Vervolgens werd ik hierdoor meer bewust van de oorzaak diep van binnen. De echte oorzaak. Toen ik eenmaal de pijn –  de energie – had geabsorbeerd, transformeerde mijn lichaam het tot een gevoel van opluchting, gevolgd door een gevoel van veel energie hebben en in staat zijn om dingen in perspectief te brengen. Dus, het proces is: voel – absorbeer – transformeer.

Tegenwoordig heb ik dit experiment geïntegreerd in mijn systeem en ik voer het proces uit zonder erbij na te denken. Het voelt haast natuurlijk voor me. Mijn volgende stap is om de kracht te kanaliseren naar de plek waar ik het nodig heb of waar ik het kan opslaan. Stel je voor waar we toe in staat zouden zijn als we op grote schaal pijn en andere energie tot kracht zouden transformeren. Wat denk je? Ik hoor graag je gedachten over dit onderwerp.

Dag 24 – Tijd nemen om bij te tanken

Regelmatig gedurende de dag, neem ik de tijd om bij te tanken. Gewoon een aantal minuten, soms langer, om een mogelijke energie onbalans te herstellen en mezelf opnieuw af te stellen. Dit helpt me om op mijn eigen koers te blijven, zodat ik mijn tijd en energie efficiënt besteed en aan de juiste dingen. Uiteindelijk is mijn tijd in dit leven beperkt en ik wil het op een wijze manier besteden.

Dag 25 – Met de stroom meegaan

Wat betekent dat eigenlijk, met de stroom meegaan? En welke stroom? Of wiens stroom? Deze vragen kwamen in me op toen ik vanochtend de wasbak aan het vullen was. Ik merkte dat ik aan het staren was naar de constante stroom van water in de wasbak en naar de verzameling bellen die zich vormden bij de afvoerput. Het fascineerde me, zoals het dat wel vaker doet. Een constante stroom van water. Een vorm van energie die stroomt. En het deed me beseffen dat alles en iedereen deel uit maakt van één grote stroom en elke individu heeft een eigen stroom die integreert met de grotere stroom. Ik ben dankbaar voor mijn bewustzijn hierop, want het helpt mij om met mijn eigen stroom mee te gaan.

Dag 26 – Waar komen goede ideeën vandaan?

Uit mijn ervaring tot nu toe, komen goede ideeën en inspiratie in het algemeen wanneer ik ze het minst verwacht. Vaak komen ze wanneer in onder de douche sta, aan het wandelen of hardlopen ben, aan het ontspannen ben met een kop thee, naar muziek luister, naar interessante afbeeldingen kijk, aan het slapen ben, of naar een film of video kijk. Waar het op neer komt, is dat mijn geest niet actief aan het denken is. Het is aan het rusten en ik ben in contact met mijn essentie. Ik ben heel benieuwd. Waar komen jouw goede ideeën vandaan?