Zich onbewust van de vogelzang op de vroege ochtend, sjokte Aumaumer somber over het pad dat leidde naar het moeras net buiten het plaatsje waar hij woonde. Hij werd nog steeds beziggehouden door de laatste beetjes van de droom die hij nog geen uur geleden had gehad. En net zoals het zonlicht door het dichte bladerdak van de moerascipressen heen filterde, doorzocht hij tevergeefs zijn geheugen naar de beelden die volgens hem nog ontbraken. Hoe goed hij ook zocht, hij kon simpelweg zijn droom en de bijbehorende boodschap niet meer voor de geest halen.

Net toen hij zich gefrustreerd begon te voelen, klonk er rechts van hem een vriendelijke vrouwenstem.
“Goedemorgen jongeman.”
Hij schrok ervan, want hij was zich er niet van bewust geweest dat er op dit vroege tijdstip iemand anders aanwezig zou zijn. Hij keek op van het pad op zoek naar de vrouw die gesproken had, maar was verbaasd toen hij niemand zag. Niemand behalve een blauwe reiger die zich met langzame passen tussen de moerascipressen voortbewoog. Aumaumer fronste uit onzekerheid. Hield zijn verstand hem voor de gek?
“Je hoeft niet aan je zintuigen te twijfelen,” sprak de reiger met een warme glimlach.
Aumaumer zijn mond viel open van verbazing.
“Ja, ik praat tegen jou, Aumaumer.”
“Hoe weet je mijn naam?” vroeg Aumaumer, terwijl hij zich langzaam herstelde.
“Hmm, laten we zeggen dat ik meer ben dan wat je op het eerste oog ziet,” antwoordde de reiger. “Mijn naam is Vunamun, trouwens.”
“Oh, wat fijn om je te ontmoeten, Vunamun,” zei Aumaumer, “ik wens jou ook een goedemorgen.”

Terwijl zij spraken, kwam Vunamun dichterbij en stopte een paar meter van Aumaumer vandaan. Aumaumer was erg onder de indruk van haar verschijning. Hij had nog nooit het voorrecht beleefd om oog in oog met zo’n prachtig wezen te staan.
“Ik merk dat jouw hoofd net zo troebel is als het water waarin ik sta,” zei Vunamun, hem wakker schuddend uit zijn gedachten.
“Dat heb je goed opgemerkt. Hoe goed ik mijn best ook doe, ik kan me de droom die ik had vlak voor ik vanochtend wakker werd niet herinneren.
“Je denkt te veel na, en daardoor kan jouw hoofd de vele informatie die het ontvangt niet verwerken. Net zoals het water hier, is jouw hoofd vertroebeld.”
“Hmm, dat klinkt logisch,” zei Aumaumer en knikte met een nieuwsgierige blik in zijn ogen.
“Dromen zijn boodschappen van de ziel,” legde Vunamun uit. “Als je deze boodschappen wilt begrijpen, zal je eerst jouw hoofd helder moeten maken.”
Aumaumer trok zijn wenkbrauwen omhoog.
“Hoe doe ik dat?”

“Allereerst, vraag ik je om je ogen te sluiten,” antwoordde Vunamun.
Aumaumer gaf gehoor aan het verzoek.
“Welnu, neem gewoon waar wat er gebeurt in jouw lichaam. Jouw ademhaling, jouw hartslag en de stroom van energie vanuit de Aarde en de hemel.”
Vunamun liet Aumaumer een poos ervaren wat hij voelde voor zij verder ging.
“Wat zie je, Aumaumer?”
“Mijn droom, alles komt terug,” zei hij lachend van opwinding.
“Heel goed, ga door.”
Aumaumer begon hardop te beschrijven welke beelden in hoog tempo voor zijn innerlijke oog verschenen. Het eerste beeld was van hemzelf terwijl hij zijn ontbijt nam aan de keukentafel. Tussen de happen van zijn geroosterde brood door, las hij de krantenkoppen. Hij kon zich de woorden die hij las niet herinneren, maar de beelden die deze opwekten waren goed zichtbaar. Schimmen bewogen langzaam in de schemering en spraken onverstaanbaar met elkaar. Het was toen dat hij druk begon te voelen op zijn zonnevlecht. Dit was geen goed teken. Dit waren kwade mensen uit het onlicht die hun controle over de wereldbevolking aan het uitbreiden waren door hen van nieuws te voorzien dat angst en wantrouwen verspreidde. Plotseling bevond hij zich op een drukke straat in een stadscentrum. De mensen daar hadden iets vreemds over zich. Apathische ogen die vanuit uitdrukkingsloze gezichten staarden, zeiden Aumaumer dat zij van hun vrije wil waren beroofd en blindelings orders uitvoerden.

Born in this place
You only see so far
Hear what we say

The world is a stage
And we know just who you are
What part do you play?

If we put the truth in your hands
Would you really like to know?
Kansas City milkman
Uit ‘Kansas City Milkman’ van Level 42

Meteen ging Aumaumer zijn hart wild kloppen en werd zijn ademhaling zwaar. Hij opende zijn ogen om te openbaren wat Vunamun al lang had aangevoeld: angst.
“Ik weet het,” sprak Vunamun op een geruststellende toon,” het is schrikbarend om te zien wat voor kwaad de mensheid toe in staat is.”
“Je weet wat mijn droom betekent, hè?”
“Jazeker. De naam Vunamun betekent ‘zien’. Ik zie door de buitenlaag heen om de essentie bloot te leggen.”
“En wat is de essentie van mijn droom,” vroeg Aumaumer, zijn wenkbrauwen omhoog trekkend.
“Nou, jij weet wat de essentie is, Aumaumer, en het komt op de juiste tijd wel tot jou. Zoals ik zei, zijn dromen boodschappen van de ziel. Niet meer en niet minder. Het feit dat jouw droom zo echt voelt, betekent niet dat het waar is of waar zal zijn. Jij hebt de kracht om je op positieve veranderingen te richten die tot een compleet ander resultaat kunnen leiden.”
“Dat zie ik,”
“Ja, dat zie jij. Trouwens, weet je wat jouw naam betekent?”
“Nee,” antwoordde Aumaumer met zijn hoofd schuddend.
“Aumaumer betekent ‘ontwaken’. Door aandacht te schenken aan jouw dromen zal je ontwaken,” legde Vunamun uit.

Too much talking
Information, in the hands of the few
All the talking
Dis-information, that we take for the truth
Uit ‘Kansas City Milkman’ van Level 42

Vunamun was amper klaar met spreken toen Aumaumer nieuwe beelden kreeg.
“Oh, nu zie ik het,” zei hij, opgewonden, en ging vervolgens beschrijven wat hij zag. Een kudde schapen werd door een herdershond in een omheining gedreven. Terwijl de schapen dicht tegen elkaar aan gedrukt stonden, waren zij opgelucht dat zij niet langer door de hond achterna gezeten werden. De boer stond voor hen en straalde een gevoel van vertrouwen en veiligheid uit. Nu wisten de schapen dat alles goed zou komen. Enkele minuten later werden zijn in een veewagen geladen en weggebracht naar het slachthuis. Deze scene vervaagde langzaam om plaats te maken voor een nieuwe scene. Tenminste, op het eerste gezicht zag het er daarnaar uit. Een enorme menigte luisterde in de buitenlucht naar een politicus. De mensen glimlachten vol bewondering naar hem en de stemming was één van eenheid en hoop, terwijl de politicus hen vertelde hoe hij voor hen zou zorgen. Niemand leek het echter op te vallen dat zijn gezicht langzaam veranderde in dat van een duivels wezen. Het wezen grimaste. Het had andere dingen in gedachten voor de mensen.

“Niets is wat het lijkt,” merkte Vunamun op toen Aumaumer klaar was met het overbrengen van wat hij gezien had.
Aumaumer opende zijn ogen en knikte.
“En niets gebeurt toevallig,” voegde Aumaumer eraan toe.
“Hoe kom je daar zo op?”
“Ik krijg het gevoel,” begon Aumaumer uit te leggen, “dat een kleine maar machtige groep mensen ons al generaties lang manipuleert en controleert. Gebeurtenissen zijn bewust gecreëerd, gepland en uitgevoerd om ons te laten geloven dat wij constant bedreigd worden door terroristische aanvallen, ziekte, economische crisissen, klimaatverandering, invasie door andere landen en ga zo maar door. Er wordt verslag van gedaan door de media die eigendom zijn van deze groep om angst en verdeling in te prenten, zodat zij volledige controle over de mensheid krijgen.”
“Hmm, je leert erg snel. Goed gedaan, Aumaumer.”
“Dank je wel, Vunamun,” antwoordde Aumaumer, blozend.
“Nu dat je weet dat je kunt vertrouwen op je innerlijke leiding, hoef je niet langer buiten jezelf te zoeken naar informatie of advies.”
“Ja, dank je, Vunamun.”
“Je hoeft mij niet te bedanken. Bedank jezelf,” antwoordde Vunamun en wees naar wat waterlelies vlakbij. “Kijk daar eens.”
“Ze zijn schitterend.”
“Dat zijn ze inderdaad. Ik geloof dat zij een boodschap voor jou hebben.”
“Hmm, ze vertellen me dat er iets in mij is veranderd,” zei Aumaumer.

Vunamun glimlachte en zei: “Als het water verstilt, wordt de ware natuur van de dingen helder.”
Aumaumer wachtte even voor hij zijn interpretatie gaf.
“Het water komt overeen met mijn hoofd, waarvan de gedachten stil zijn gelegd, waardoor het gezuiverd en gevoed wordt door mijn hart.”
“Precies. En wat voel je nog meer?”
Toen Aumaumer het woord ‘voel’ hoorde, plaatste hij gelijk zijn hand op zijn zonnevlecht.
“Door mezelf te zuiveren, kan ik zuiverder zien, zowel in de innerlijke wereld als de buitenwereld. En omdat ik met zuiverheid kan zien, kan ik ook voelen wat het is dat ik werkelijk in het leven wil ervaren. Op die manier weet ik hoe ik keuzes kan maken en beslissingen kan nemen die gebaseerd zijn op mijn eigen vrije wil, in plaats van te handelen naar informatie uit de buitenwereld.”
“Heel goed, Aumaumer. Jij begint werkelijk het licht te zien. Weet dat alles wat in het licht komt, gezuiverd wordt en getransformeerd wordt tot het goede.”
Aumaumer gaf Vunamun een warme glimlach en zei: “Ik ben jou heel erg dankbaar, vriend, dat je mij het licht laat zien.”
“Graag gedaan, ook al was jij het die dat licht deed schijnen. Het licht van de liefde dat vanuit jouw hart scheen.”

Can you see the light?
Can you see the light of love shining from my heart?
Uit ‘See The Light’ van Jeff Healey

EPILOOG
Niets is zoals het lijkt. Ik geloof dat er kwade krachten aan het werk zijn. Veel van de mensen tegen wie wij op zien en die wij bewonderen, en aan wie wij begeleiding en leiderschap toevertrouwen, zijn tot in hun kern gecorrumpeerd. Zij behoren tot een familie van satanisten die in de schaduw op de loer liggen en de wereld al heel lang controleren. Tot op de dag van vandaag blijven zij angst, wantrouwen en haat zaaien, en veroorzaken zij lijden en ontbering over de hele wereld. Maar weet dat hun dagen geteld zijn, want wij, de mensen, beginnen het licht te zien. Wij zijn aan het ontwaken en ons bewustzijn aan het verruimen. Wij zijn onszelf individueel en collectief aan het zuiveren met het licht van de liefde. Het licht dat zeer binnenkort het kwaad uit zijn schuilplek in het onlicht zal verdrijven en het zal transformeren tot goedheid, en ons zal helpen om het paradijs op Aarde te creëren.

Symboliek:
Aumaumer: Algonquin (Wicocomico Nation, Virginia) woord dat ‘ontwaken’ betekent
Reiger: Onafhankelijkheid; zelfbeschikking; zien wat in het onderbewuste ligt; puurheid; intuïtie; vrije wil
Vunamun: Algonquin (Wicocomico Nation, Virginia) woord dat ‘zien’ betekent
Moerascipres: Verbinding tussen leven een dood; onsterfelijkheid; rouwen
Waterlelie: Puurheid, transformatie, vruchtbaarheid, eenheid, vergankelijkheid

Afbeeldingen:
‘Swamp’ van JamesDeMers op Pixabay
‘Water Lillies’ van PublicDomainPictures op Pixabay
‘Sun’ van jplenio op Pixabay