Terug in de flow

Deel 1 van de Elementen Serie – Water  

INTRO

Welkom bij deel 1 van de Elementen Serie. Een serie van brand storytelling posts met de intentie om te inspireren, verrijken en raken. Om de vrije expressie van creativiteit te activeren in haar zuiverste vorm.

Voor een intensere ervaring raad ik je aan om de video hieronder af te spelen terwijl je deze post leest en te luisteren naar het continue geluid van golven die breken. Je kunt er ook voor kiezen om de video pas te bekijken als je klaar bent met lezen. De video vind je opnieuw helemaal aan het einde van deze post, net boven het reactieveld.

10 Hours of Huge Waves

HET VERHAAL

De oceaan. Een oneindig bewegend waterlichaam. Golf na golf beweegt als één geheel vooruit. Een onophoudelijke deining die continu van vorm verandert. Stromend. Op en neer golvend op de polsslag van het leven. Een eeuwig continuüm van water. De oceaan.

Zonder erbij na te denken, staar je naar de bolle, glasachtige golven die vanuit de oceaan naar het strand lijken te rollen waar jij nu zit. Daar raak je overstroomd door een gevoel van verlangen dat diep van binnen opwelt. Het verlangen om naar huis terug te keren. Je geeft je eraan over en niet lang daarna speur je in de enorme deining naar een potentiële golf om te volgen. Dan kies je er één die zich langzaam opbouwt. Terwijl je je erop richt, begin je het in je geest op te nemen en word je er één mee. Met deze vloeibare energie. Deze kracht die steeds verder samen wordt geperst binnen de grenzen van de golf op zich, waar het geleidelijk aan in beweging wordt gezet om uiteindelijk te worden ontladen in de oceaan waaruit het ontstond.

De brute kracht van de golf imponeert. Je kunt het voelen alsof het je werkelijk optilt en vooruit doet schieten. Het gevoel doet je terugdenken aan wat er gisteren gebeurde. Nadat je toe had gekeken hoe een aantal van de surfers uit de buurt hier de golven bereden, besloot je om het zelf eens te proberen. Hoewel je weinig ervaring hebt, heb je een ‘mid-length twin fin’ gehuurd in plaats van een langere en daardoor stabielere surfplank. Daarop peddelde je naar een plek aan de binnenkant van de piek van de golf. Daar was je iets van 40 minuten geduldig aan het wachten toen een surfer uitgleed bij het overeind komen op de plank. Dit was je kans op een van de ‘restjes’. Dus peddelde je zo hard als je kon, kwam op het juiste moment overeind op je plank en enkele seconden later begon je op een kwaliteitsgolf te surfen.

Maar, enkele seconden later ontdekte je dat je ogen groter waren geweest dan je maag. De aanzienlijke grootte van de golf gecombineerd met je gebrek aan ervaring en slechte surfplank keuze eisten hun tol. Wat je aangenomen had als het juiste moment, bleek een paar seconden te vroeg te zijn geweest. Nu bevond de kracht van de golf zich niet meer onder je, maar pal boven jou. Voordat je je ongelukkige fout door had, kwam de kruin van de golf bovenop je denderen. Het overweldigde je in een ongenadige greep die de plank van onder je voeten veegde en jou voor wat als enkele minuten voelde vooruit deed tuimelen tot de golf in momentum afnam en oploste.

Nu je terugkijkt op die vernederende ervaring, schiet er een rilling over je rug. Even denk je dat je het zoute water nog kunt proeven dat je ophoestte net nadat je snakkend naar adem boven water kwam terwijl je hart als een wilde tekeer ging. Als je nog niet onder de indruk was geweest van de kracht van de natuur, ben je dat nu zeker. Die golf leerde je op harde wijze om de oceaan te respecteren. En van nu af aan denk je goed na voor je golven aangaat die veel te groot zijn voor jou. Eigenlijk zou het beter zijn als je voorlopig helemaal niet meer surft en het bij zwemmen houdt.

Nu je deze beslissing hebt genomen, sta je op, veeg je het zand van je achterste en waad je door de branding. Al gauw komt het water tot je middel en loop je in tegen de schuimende witte resten van de golven die achter elkaar naar het strand toe stromen. “Ahh,” zucht je net voor je languit in een kleine golf duikt die op het punt staat te breken. Heel even is het enige wat je kunt zien, het woelende water gevolgd door bellen die omhoog bewegen in de nasleep van deze kracht ontketening. Zodra het water weer helder wordt, kom je naar de oppervlakte en ga je een poos watertrappelen.

Het voelde fijn om zonet onder water te zijn en de oceaan vanuit een ander perspectief te bekijken. Spannend en tegelijkertijd kalmerend voor de geest. Het was een gevoel dat je weer wilt ervaren. Daarom duik je weer onder water net voor de volgende golf komt en zweef je boven de zeebodem om te zien hoe de golf door het water boven je rolt en enkele meters verderop breekt. Zo hangend in deze ruimte van zout water, besef je dat je je hier in een compleet andere wereld bevindt. Ineens stel je je voor dat wat je ervaart te vergelijken is met wat een baby ervaart in de baarmoeder. Vreemd genoeg voel je je helemaal veilig, ook al is de oceaan een onvoorspelbare plaats waar het gevaar steeds op de loer ligt.

Hoe zouden de zeedieren zich hier voelen, vraag je je af en instinctief kijk je naar links om een prachtige zeeschildpad voorbij te zien peddelen. WOW, zeg je in jezelf, bijna vergetend dat je hier niet kunt ademen. Je hart begint nu harder te kloppen. Je richt je op je hartslag terwijl je kijkt naar de schildpad die wegzwemt in de verte. Een idee komt in je op en doet je van binnen lachen. Wat als het hart van elk levend wezen samen zou kunnen kloppen. Meteen begint je geestesoog beelden te projecteren van de andere levensvormen in de oceaan. Felgekleurde tropische vissen, speelse dolfijnen, een walvissenfamilie, een eenzame reuzen mantarog en ook koraalformaties, plankton en miniatuur bossen van zeewier komen in je verbeelding voorbij. Samen bewegen zij op het ritme van één gezamenlijk hart, op de polsslag van het leven en op de maat van de deining van de golven die boven jou vooruit bewegen.

Plotseling word je je bewust van een verhoogde hartslag dat veroorzaakt wordt door de kooldioxide die zich opbouwt in je longen. Je beseft dat het tijd is om boven water te komen en begint omhoog te zwemmen. Als je eenmaal boven water bent, adem je diep in en herinner je je eraan om meer tijd te nemen om bewust dankbaar te zijn voor je leven en vooral voor je lichamelijke en geestelijke gezondheid. Er verschijnt een glimlach op je gezicht. Je geniet van de warme gloeiende sensatie die zich uitstraalt vanuit je hart en jouw diepe gevoel van dankbaarheid weerspiegelt.

Het gevoel ebt weg wanneer je aanvoelt dat er iets is veranderd. Intuïtief kijk je omhoog in de lucht en zie je hoe steeds groter wordende witte wolken zich snel in de richting van het land verplaatsen en een schaduw over het water werpen. In hun kielzog volgt een sombere wolkenmassa. Nu kijk je naar de grote rotsen aan het einde van het strand. De golven beuken nu op de rotsen in. “Hmm, dat ziet er niet best uit,” mompel je als je de tekenen herkent van een storm die op komst is. Je heb de verhalen gehoord over de stormen in deze contreien. Net zoals de golf van gisteren, zijn zij een macht om rekening mee te houden en daarom zwem je vlot maar rustig terug naar de kust en ga je vervolgens terug naar het strandhuis.

Als je daar aankomt, droog je jezelf op de veranda af met je strandhanddoek voordat je wat spullen uit de voortuin verzamelt en meeneemt naar binnen. Je weet maar nooit waar deze terecht zouden komen als de storm wind ze te pakken zou krijgen. Pas als je droge kleren hebt aangetrokken, merk je de toename in luchtvochtigheid. De luchtdruk was zich de hele middag al aan het opbouwen en heeft nu het punt bereikt dat het ondragelijk wordt. Je kleren beginnen al klam en plakkerig te voelen nu het zweet je uitbreekt als reactie op de warme, vochtige lucht.

Nadat je ervoor hebt gezorgd dat alle ramen dicht zijn en op slot zitten, ga je terug naar de veranda om jezelf te trakteren op het spektakel van de aankomende storm. Het zal niet lang meer duren voor het gaat stortregenen. Je kunt zelfs de regen ruiken in de lucht vermengd van de geur van de vochtige aarde. Nu pas besef je dat op het geluid van de wind na helemaal stil is geworden, nu de vogels en andere dieren zich schrap zetten voor wat er staat te gebeuren.

BOEM BOEMBERABOEM

Het plotselinge geluid van onweer doet je schrikken en onmiddellijk kijk je omhoog. De onweerswolken die van kleur veranderd zijn in een groenachtige donkergrijs zijn bijna pal boven je. De donkere lucht doet je bijna vergeten dat het nog geen half uur geleden zo mooi zonnig was. Dan keldert de temperatuur binnen enkele seconden en begint de wind heel hard te waaien en te trekken aan de takken van de bomen die het huis omringen. Toch weerhoudt dit je er niet van om hier te blijven staan. Iets diep van binnen zegt je dat je moet ervaren hoe Moeder Natuur haar kracht laat gelden. Gek genoeg betrap je jezelf erop dat je zelfs aan het genieten bent.

DADADADADEENG

De eerste bliksemschicht schittert in meerdere tinten geel en oranje op de gitzwarte achtergrond van de wolken die de zon verbergen. Een fractie van een seconde lang lijkt de tijd stil te staan en bevriest je hart als je gegrepen wordt door de sensatie van een kleine elektrische schok. “Woah!” hoor je jezelf roepen wanneer je lichaam zich herstelt. Je moet om jezelf lachen dat je zo bent geschrokken en tegelijkertijd koester je het gevoel dat je de kracht van de natuur van zo dichtbij mag ervaren. Dan komt eindelijk de regen uit de lucht stromen in grote zware druppels en je slaakt een diep zucht van opluchting.

Binnen enkele seconden wordt het zicht verminderd tot nog geen tien meter door wat er uitziet als een muur van regen. Als je voor je kijkt, zie je hoe de tuin veranderd wordt in een moeras door de regen die op de grond neerslaat. Naast het zichtbare effect, hoor je ook het geroffel veroorzaakt door de regen die op het ijzeren golfplaten dak van het huis in lijkt te beuken. Opnieuw ben je dankbaar dat je meteen het strand hebt verlaten en de veiligheid van het huis opzocht. Als je eraan denkt, voelt het alsof je geïsoleerd bent geraakt van de rest van de wereld, en dat voelt helemaal niet erg.

Ongeveer een uur later schittert de zon weer in een donker blauwe lucht. Er verschijnt een glimlach op je gezicht als dit je eraan herinnert dat alles continu aan het veranderen is. Op het ene moment kan het er donker en somber uitzien en op het volgende moment is het leven weer zonnig. De extreme vormen die de natuur aanneemt, blijven je verbazen, vooral hier in de tropen. Alles om je heen druppelt nog na. Je aandacht wordt getrokken door een inheemse plant vlakbij waarvan je de naam niet weet. Je staart vol bewondering naar het effect van het zonlicht op de vele regendruppels verspreid over de mooie donker groene hartvormige bladeren. Het geeft een geruststellend gevoel. Er is geen ontkennen aan dat de schoonheid van de natuur je echt te pakken heeft. Om eerlijk te zijn, heeft het ervoor gezorgd dat je weer contact maakt met jezelf.

’s Avonds als je klaar bent met eten, maak je een wandeling over het strand. Ook al is ook hier de rust teruggekeerd, zijn het strand en de oceaan opnieuw getransformeerd. Waar eerder op de dag de deining door de golven werd opgezweept, zijn de golven nu kleiner. Het is nu eb en het weggetrokken water heeft een verzameling van schelpen, inktvisbotten en andere aangespoelde voorwerpen verspreid over het strand achtergelaten. Je kunt je geluk niet op als je een grote schelp vindt die zich in het natte zand heeft genesteld alsof het speciaal op jou wacht. Glimlachend om deze verrassing raap je het op en bestudeer je het. Hoewel je weet dat het geluid dat mensen in zeeschelpen horen maar omgevingsgeluid is dat weergalmt in de schelp, zet je de schelp tegen je oor. Je luistert aandachtig en raakt opnieuw overspoeld door een gevoel van verlangen. Het verlangen om naar huis terug te keren.

KRAAH KRAAHH

Terwijl je naar de bomen kijkt daar waar het regenwoud in het strand uitmondt, zie je een stel papegaaien dat elkaar liefkoost op een verweerde oude boomstronk die op het dikbladige gras ligt. Je hart begint te gloeien. Dit liefdespaar herinnert je eraan dat je morgen het strandhuis gaat verlaten dat je bijna een maandlang je thuis hebt genoemd en teruggaat naar huis waar je dierbaren op je wachten. In jouw tijd hier bij de solo retreat ben je weer op adem en op krachten gekomen. Een tijd die je je voor de rest van je leven zult herinneren.

Diep van binnen ben je dankbaar dat je jezelf de tijd hebt gegund om uit te rusten en tot jezelf te komen, en om iets te vinden waarvan je dacht dat je het lang geleden had verloren. Je ware zelf, je essentie. Hier heeft de natuur je laten zien dat het leven een cyclus is. De golven, het weer, de flora en fauna, en jouw verblijf. Alles is een cyclus die eenmaal volbracht, transformeert tot energie voor een nieuw begin. “Wat is mijn nieuwe begin?” vraag je je hardop af. Een enkele traan rolt over je wang als het antwoord komt in de vorm van een warm en zacht gevoel van binnen. Jouw zelfopgelegde isolatie van het bekende leven waar je zo van houdt, heeft je terug in de flow gebracht.

FLOWW Solo Retreats – Terug in de flow

OVER DEEL 1

Water is waarschijnlijk het eerste element waarmee we in aanraking komen. Als embryo, drijven wij in het water van de baarmoeder. Samen met de hartslag van onze moeder deed het ons veilig en vertrouwd voelen. Toen we eenmaal tevoorschijn kwamen in de wijde wereld, begonnen we water in vele andere vormen te ervaren. In de badkuip, spelend in het pierenbadje, water uit een glas drinken, regendruppels op ons hoofd voelen, en in zee zwemmen, om maar enkele vormen te noemen. Dat is wat ik zo mooi vind aan water. Het kan zo veel vormen aannemen en toch blijft de essentie hetzelfde. Scheikundig gezien: H2O.

In Deel 1 gebruikte ik het element water om te illustreren hoe de vorm onze perceptie beïnvloedt. Bijvoorbeeld, de hoofdrolspeler in het verhaal ervoer water in minstens vijf vormen. De oceaan, de golven, de luchtvochtigheid, het zweet op hun huid, de regen en het regenwater in de tuin. Elke vorm zorgde voor een andere ervaring. Ik vind de vloeibaarheid van water fascinerend. Dit is wat het vormbaar en zeer adaptief maakt, en het in staat stelt om heel eenvoudig elke vorm aan te nemen, afhankelijk van de omstandigheden. Toch laat het zich niet erg lang in een bepaalde vorm forceren. Het is wendbaar en tegelijkertijd vrij. Het stroomt vrij en verandert continu.

Nu vraag je je misschien af hoe dit past in het geheel van brand storytelling en branding in het algemeen. Ondanks het noemen van een merknaam en de bijbehorende tagline, is dit verhaal niet bedoeld om als één geheel geïntegreerd te worden in de storytelling van een bepaald merk. Natuurlijk kunnen sommige passages gebruikt worden, en het verhaal op zich zou een creatieve basis kunnen vormen voor een brand story, een videoscript, of een artikel. Wat ik wil demonsteren met dit verhaal, is hoe verschillende vormen en vorm transformatie bepalen hoe we de essentie ervaren.

Hetzelfde gebeurt in brand storytelling. De vorm die we kiezen om onze essentie of kernidentiteit uit te drukken, bepaalt hoe onze doelgroep reageert. Bepaalde vormen resoneren meer dan andere. Waar mensen meteen de ene vorm aannemen, verwerpen ze net zo makkelijk een andere omdat de kernidentiteit niet duidelijk of aantrekkelijk is. Het laat zien hoe belangrijk het is om grondig te werk te gaan bij de definiëring van je merk en de vorm waarin je het presenteert.

OVER DE ELEMENTEN SERIE

De impuls om met het schrijven van de Elementen Serie te beginnen, kwam van een verlangen en de noodzaak om mijn blog te gebruiken waar het voor bedoeld was. Het doel is om mijn diensten en mijn waarde propositie op een creatieve manier te demonstreren. In deze serie en in andere series en losse posts in de toekomst streef ik ernaar om jou de lezer inzicht te geven in de kunst van brand storytelling.

Zoals bij andere verhalen en teksten die ik schrijf, heb ik dit verhaal of dit thema niet bedacht. Het ontstond gewoon organisch. Het begon met mijn verlangen om iets te schrijven over het verband tussen de Natuur en brand storytelling. Zoals altijd werd mijn geest overstroomd door beelden van water in beweging die mijn zintuigen en gevoelens prikkelden. Toen ging ik aan de slag om alles dat zich presenteerde op te schrijven. Al gauw begon een verhaal over water zich te vormen en werd een nieuwe blog serie over de elementen geboren.

In mijn storytelling laat ik de creativiteit het woord doen. Door mee te gaan met mijn eigen creatieve stroming (flow) voel ik mijn weg door het verhaal en experimenteer ik met creatieve manieren om inhoud (content) te gebruiken. In deze serie ligt de nadruk op de sensorische ervaring. Want, in mijn ervaring, lezen, horen of zien mensen de boodschap niet, ze voelen het. Het is door de sensorische ervaring dat ik contact kan maken met jou als mijn lezer. Ik schrijf in de tegenwoordige tijd, spreek over de hoofdrolspeler als ‘jij’ en laat hun geslacht ongedefinieerd om het over te laten komen alsof jij zelf het verhaal aan het ervaren bent.

Zoals ik zei, hou ik ervan om te experimenteren en om dingen organisch te laten ontstaan. In zekere zin, schrijven mijn teksten zichzelf. Net zoals water pas ik me makkelijk aan de omstandigheden aan die zich presenteren, om mijn koers naar het doel aan te houden. Hierdoor kunnen de andere delen van deze serie anders zijn dan dit deel. Dat vind ik niet erg. Eigenlijk helpt het mij om levendig te demonstreren hoe ik werk en hoe het creatieve proces in zijn werk gaat. Wat ik al zeker weet, is dat er in totaal minstens vier delen zullen zijn, waarbij elk deel één van de vier elementen vertegenwoordigt, en misschien een vijfde deel over ether.

Raak je doelgroep

Hoe heb je dit verhaal ervaren? Ik ben heel benieuwd naar wat het met je doet. Laat daarom gerust een reactie achter in het reactieveld hieronder of in een e-mail aan email@wimbeunderman.com. En abonneer je op mijn blog als je op de hoogte wilt blijven van de andere delen van deze serie of van andere posts in de toekomst. Of wil je ontdekken wat mijn diensten jou op kunnen leveren? Neem contact met me op en vertel me waar je mee bezig bent. Ik raak graag jouw doelgroep met krachtige brand storytelling.

Wim Beunderman
Straight to the Heart

Media

‘Sea’ van Kanenori op Pixabay
‘Beach’ van Pexels op Pixabay
‘Blue’ van Kirildobrev op Pixabay
‘Bubbles’ van MartinStr op Pixabay
‘Green Sea Turtle’ van Kanenori op Pixabay
‘Cloud’ van FindingFootage op Pixabay
‘160767’ van CREY_zz op Pixabay
‘Coast’ van Ollivves op Pixabay
‘Rain’ van Sandid op Pixabay
‘Waterdrop’ van Counselling op Pixabay
‘Focus’ van Pexels op Pixabay
‘A Stormy Paradise’ van Fabrizio Turco op Pixabay
‘Sunrise’ van Karuvadgraphy op Pixaba
‘Parrots’ van Edmondlafoto op Pixabay